Skip to main content

Procedura wydawania opinii o specyficznych trudnościach
w uczeniu się (dysleksja, dysgrafia, dysortografia) obowiązująca
w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Sępólnie Krajeńskim

Specyficzne trudności w uczeniu się

Trudności w uczeniu się odnoszące się do uczniów w normie intelektualnej, którzy mają trudności w przyswajaniu treści nauczania, wynikające ze specyfiki ich funkcjonowania percepcyjno-motorycznego i poznawczego, nieuwarunkowane schorzeniami neurologicznymi  (za: Ustawa o systemie oświaty)

Przyczyną występowania specyficznych trudności w nauce jest nieharmonijny rozwój psychoruchowy, a w szczególności opóźnienie rozwoju niektórych funkcji poznawczych (słuchowo-językowych, wzrokowo przestrzennych), ruchowych oraz ich współdziałania (integracji funkcji percepcyjnych i funkcji ruchowych). (Bogdanowicz)

Zasady diagnozowania specyficznych trudności w uczeniu się i wydawania opinii (dysleksja, dysgrafia, dysortografia): 

– Diagnoza specyficznych trudności w uczeniu się wymaga przeprowadzenia w poradni badania psychologicznego, pedagogicznego i w razie potrzeby logopedycznego.

– Do wydania opinii stwierdzającej specyficzne trudności w uczeniu się konieczne jest przeprowadzanie przynajmniej dwóch badań w poradni w okresie od I do VIII klasy SP.

– Podczas pierwszej diagnozy przeprowadzanej w klasach I – III, może być stwierdzone u ucznia ryzyko wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się.

– Podczas pierwszej diagnozy w klasie IV lub wyższej (do ukończenia szkoły podstawowej), mogą być stwierdzone u ucznia symptomy występowania specyficznych trudności w uczeniu się.

– Opinia o specyficznych trudnościach w uczeniu się może być wydana uczniowi nie wcześniej niż po ukończeniu klasy III szkoły podstawowej i nie później niż do ukończenia szkoły podstawowej.

– W szczególnych przypadkach opinia może być wydana po ukończeniu szkoły podstawowej.

W takiej sytuacji opinia o specyficznych trudnościach w uczeniu się może być w następującym trybie:

  • nauczyciel bądź specjalista pracujący z uczniem w szkole, po uzyskaniu zgody rodziców (prawnych opiekunów lub pełnoletniego ucznia) lub na wniosek rodziców (prawnych opiekunów lub pełnoletniego ucznia) składa do dyrektora szkoły wniosek wraz z uzasadnieniem;
  • dyrektor zasięga w tej sprawie opinii rady pedagogicznej;
  • dyrektor szkoły składa wniosek wraz z uzasadnieniem oraz opinią rady pedagogicznej do poradni psychologiczno-pedagogicznej oraz informuje o tym fakcie rodziców (prawnych opiekunów) lub pełnoletniego ucznia;
  • rodzice z uczniem lub pełnoletni uczeń zgłaszają się do poradni psychologiczno-pedagogicznej w celu przeprowadzenia postępowania diagnostycznego i wydania opinii.

– Poradnia wydaje opinię na pisemny wniosek rodziców, opiekuna prawnego lub pełnoletniego ucznia.

– Niezbędne jest, aby rodzice (opiekunowie prawni lub pełnoletni uczeń) dołączyli do wniosku wytwory pisemne (zeszyty, dyktanda, sprawdziany itp.), opinię nauczyciela polonisty oraz wyniki badania wzroku i słuchu, dowody pracy terapeutycznej.

– Przed rozpoczęciem diagnozy specjaliści przeprowadzają wywiad z rodzicami/ prawnymi opiekunami lub pełnoletnim uczniem dotyczący rodzaju występujących trudności w nauce, ich nasilenia, czasu trwania, charakteru, sytuacji rodzinnej itd.

– Po przeprowadzonych badaniach specjaliści omawiają z rodzicami/ prawnymi opiekunami lub pełnoletnim uczniem wyniki badań oraz udzielają porad dotyczących ustalenia form pomocy uczniowi.

–  Opinia stwierdzająca występowanie specyficznych trudności w uczeniu się (dysleksja, dysgrafia, dysortografia,) raz wydana zachowuje swoją ważność do końca edukacji szkolnej badanego ucznia i upoważnia do:

  • objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w szkole;
  • dostosowania wymagań edukacyjnych do jego możliwości psychofizycznych i potrzeb edukacyjnych;
  • dostosowania warunków sprawdzianu i egzaminów (w tym egzaminu maturalnego) – zgodnie z zasadami zawartymi w komunikacie Centralnej Komisji Egzaminacyjnej.

Dyrektor szkoły zwalnia ucznia z głęboką dysleksją rozwojową z nauki drugiego języka obcego nowożytnego do końca danego etapu edukacyjnego na wniosek rodziców albo pełnoletniego ucznia oraz na podstawie opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, z której wynika potrzeba zwolnienia z nauki tego języka obcego nowożytnego.

Podstawa prawna:

  • Ustawa o systemie oświaty
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 13 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych.
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 22 lipca 2020 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 lutego 2019 r. w sprawie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych